مشغول خواندن کتابی هستم به اسم : ده شب -- ( شبهای شاعران و نویسندگان در انجمن فرهنگی ایران و آلمان ) از انتشارات کانون نویسندگان ایران به کوشش ناصر موذن ...
در هر یک از این ده شب بیش از ۱۰۰۰۰ نفر از جوانان تحصیلکرده و برومند گرد میآمده اند و به شاعران و نویسندگان مورد قبول خود گوش فرا میداده اند ...این کتاب را موسسه انتشارات
امیرکبیر در سال ۱۳۵۷ منتشر نموده است ...
چند نفر از افرادی که در این نشست ها حضور داشته اند : مهدی اخوان ثالث ( م - امید ) ، سیمین دانشور ، دکتر هاینس ه بکر ، هوشنگ گلشیری ، سیاوش کسرائی ، فریدون مشیری ، غلامحسین صاعدی ، هوشنگ ابتهاج ، علیرضا نوری زاده ، بهرام بیضائی ، محمد حقوقی ، نصرت رحمانی ، م آ به آذین ، مفتون امینی ،حسین منزوی و افراد دیگری که همگی نامی و مشهور بوده اند .
در این نشست ها ابتدا کسانی از بین نویسندگان و شاعران ( احتمالا همگی از اعضای کانون نویسندگان ایران ) ، به بیان دیدگاهها و نظرات خود میپرداخته و در ادامه اشعار و نوشته های جدیدشان را در آنجا ( که تماشاگرانی از مردم عادی ، دانشجویان و تحصیلکردکان نیز بوده اند ) میخواندند ... به سرفصل چند سخنرانی نگاه کنید :: آزادی قلم ، بیان ، اندیشه و ...انتقاد شدید از سانسور و ممیزی که از آن بعنوان وسیله ای مخرب در جهت بی محتوا ساختن آثار ارزشمند هنری استفاده میشده ...وظیفه هنرمند امروز در برابر مردم و مسائل هنر معاصر...از سر گیری فعالیت کانون نویسندگان ایران ...در موقعیت تئاتر و سینما ...احترام به قانون و بخصوص قانون اساسی بعنوان میثاق ملی ...شناخت الگوی توسعه اجتماعی و انتخاب دقیق و متناسب آن با جامعه ایران و عملکرد صحیح مسئولان کشور ...آزادی بر مبنای قانون اساسی و اعلامیه جهانی حقوق بشر ...
دقت کنید که این کتاب را انتشارات میرکبیر در سال ۱۳۵۷ منتشر نموده است ...
الان ۲۵ سال از آن تاریخ میگذرد و هنو ز ....................... بدون شرح !!!!!!!!!!
سلام....و هنوز چی؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟
بابا چه عجب از رو تخم بلند شدی و یه مطلب نوشتی ......آره بیا ........... برو.........نوشتم دیگه ............
سلام حسین جون . خطرناک شدی مواظب باش !!!!!!!
چشم امید ندارم که ۲۵ سال دیگه هم فرقی بکنه
دستت در کونت با این وبلاگ نوشتنت !!!
شاید سال های سال دیگه بگذر. وقتی درست می شه که به جای ۱۰.۰۰۰جوان برومند دست کم یک ملیون جوان برومند جوش این چیزا رو بزنن.
نوشته قبلی مال من بود. یادم رفت رد پا بذارم.
:-)