صائب تبریزی ، ( ۹۹۸ - ۱۰۸۳ ) از برجسته ترین شاعران دوره صفویه است .. در تبریز به دنیا امد ، در اصفهان پرورش یافت و دانش اندوزی کرد ، و در سفر به دیار هندوستان ، تجربه ای گرانبها به دست آورد .. بدون تردید وی بزرگترین شاعر سبک هندی است .. یکصد و بیست هزار بیت از اشعار او موجود است .. از ویژگیهای ممتاز سبک هندی ، تصویر سازی های بدیعی است که در شعر صائب به اوج زیبائی می رسد .. تمام بیتهای دیوان وی سرشار از تصاویر زنده و خیال انگیز است که خواننده را به شوق می آورد .. این بیت را بنگرید :
ما زنده از آنیم که آرام نگیریم ............... موجیم که آسودگی ما عدم است
سبکی هنرمندانه و بکر ، اندیشه ای ژرف و انسانی ، زبانی لطیف و تازه ، روحی بزرگ و سرشار از عشق به زندگی از ویژگیهای این شاعر یگانه است .. برای نمونه یک بیت از خیال انگیزترین و زیباترین اشعار او را برای شما خواننده گرامی برگزیده ام ، که بعنوان اشاره ای برای اهل دل کفایت میکند :
دلم به پاکی دامان غنچه می لرزد............... که بلبلان همه مستند و باغبان تنها
ممنون که سرزدی. وبلاگ ارزشمندی داری (البته اگه حال کردی به قالبش هم برس). لینک هم دادم.
وبلاگ ارزشمندی داری دوست دارم با شما تبادل لینک کنم ولی لز آنجا که من از یک هفته دیگر برای طرح پزشکی میرم ممکنه وبلاگ نویسی ام قطع بشه
سلام..........
خیلی خوشحالم که همای سعادت روی شونه هام نشست و با بلاگ پر محتوای مثل بلاگ شما آشنا شدم...... باشد که اشناییمان مستدام گردد...... یا حق
ممنونم حسین جان از شعر زیبایی که برام نوشتی.
چو از این کویر وحشت
به سلامتی گذشتی
به شکوفه ها به باران
برسان سلام ما را
برسان سلام ما را
برسان سلام ما را
...
امیدوارم که بگذرم.
اما در مورد صائب. همین چند ماه پیش یکی از کتابایی که توی موسسه قرار شد من روش کار کنم یکی از جلد های دیوان صائب بود. فکر می کنم کلش رو در هشت جلد چاپ کرده باشند. کاری که من می کردم این بود که بر اساس فهرست موضوعی که چند سال پیش تعیین کرده بودیم موضوع های دیوان او رو هم در بیارم طبقه بندی و کد گزاری کنم. که آخرش دیوان بر حسب موضوع مرتب بشه. در نتیجه من توفیق اینو پیدا کردم که حداقل یکی از جلدهای دیوان صائب رو کاملا بخونم.
صائب خیلی نکته بین و خیال پردازه. در یک تصویر چیزهایی می بینه که هر کسی ممکن نیست ببینه. هر چند که این خیال پردازی گاهی واقعا به نظرم می رسید که فقط محض شگفت زده کردن خواننده سروده شده و خالی از احساسه. از طرفت دیگه مثل خیلی از شعرای کلاسیک ما کمیت اشعارش قابل توجه تره تا کیفیتش. بارها و بارها می شد که به بیتهای کاملا تکراری بر می خوردم و از سرشون می گذشتم.
حالا من خودم واقعا محتوا رو به فرم ترجیح می دم و از زیبایی وبداعت محتوا به وجد نمی یام اونقدر که از محتوا.
با همه اینا گزیده اشعار صائب واقعا می تونه خوندنی باشه...