نجیب و مهربان

واقعاْ مردم ایران را باید نجیب­ترین و مهربان­ترین مردم دنیا نامید. برگزیدگان این ملت برای انتخابات ریاست جمهوری با یکدیگر مبارزه می­کنند و افشاگری سرلوحه­ی کار آنهاست. در این میان پیروز واقعی ملت است که ۳۰ سال کسانی را تحمل کرده که برادری و دوستی نمی­دانند و برای تخریب یکدیگر از هیچ کوششی فروگذار نمی­کنند. اگر دولت­های قبلی دزدی و رانت­خواری نموده­اند، چرا باید درست یک­هفته به انتخابات مانده، آنها را افشا کنید؟ چرا ۴ سال سکوت کردید؟ شهرام جزایری مگر دیروز به زندان رفته است؟ رئیس مجلس توان دفاع­کردن از تهمت ها را ندارد. رئیس­جمهور به­راحتی از زیر بار تهمت­ها، شانه خالی می­کند. فرافکنی می­کند. دزدی فقط پول گرفتن و از دیوار مردم بالارفتن نیست. برادر گرامی: بی­کفایتی بالاترین دزدی است. بی­لیاقتی و تقسیم کار بین کسانی که فقط به­دلیل وابستگی و خویشاوندی به ریاست و صدارت می­رسند، از دزدی و پول­گرفتن، صد پله بالاتر است. خودمحوری و رای خود را بالاتر از هر کارشناسی دانستن به مراتب بیشتر از دزدی مستقیم به مردم آسیب می­رساند. حامیان شما چه کسانی هستند؟ کیهان. فقط همین را بدان که اگر یک روز روزنامه کیهان روی دکه­های روزنامه فروشی باد نکرد آن روز روز پیروزی شماست. اگر مردم تهمت­زدن را دوست داشتند، کیهان را دست به دست می­چرخاندند. روزنامه ۱۰۰ تومانی از پول بیت­المال که سرشار از تهمت و افتراست. حامیان خود را یک بار دیگر نگاه کنید. دانشگاهی بودن افتخار نیست. حمایت دانشگاهیان و فرهیختگان را کسب کردن افتخار است. تهمت­زدن آسان­ترین کار است. ساختن سخت است. خراب کردن آسان است. آباد کردن کار هر کس نیست. آبروی افراد مضحکه شده است. و این انتقام و قهر الهی است که روزی گریبان خود شما را نیز خواهد گرفت و آن روز دیر نیست. به خود بیایید و در پیشگاه خداوند و وجدان خود صادق باشید. ریاست دو روزه هیچ ارزشی ندارد. اینها که شما سعی در بدنام کردن آنها دارید همگی رئیس و صاحب نفوذ بوده­اند. شما نیز به همین بلا گرفتار خواهید شد. وعده­ی خداوند حق است. بترسید از روز جزا که باید پاسخگوی تهمت­های خود باشید. آبروی یک مؤمن را در پیشگاه ۵۰ میلیون بیننده، بریزید و فدای چهارسال حکومت زودگذر دنیا کنید. این کار انتقام و عذاب الهی خواهد داشت. چشمان تاریخ را نمی­توانید کور کنید. شادی زودگذر را به رضای خداوند ترجیح ندهید. جایگاه و قدر خود را بدانید. خداوند را در همه­ی اعمال خود در نظر بگیرید. خداوند ستارالعیوب است و شما فاش کننده­ی اسرار بندگان خدا.! چگونه است که یک هفته به انتخابات یادتان افتاده است؟ همه دزدند و وای بر ملتی که حاکمانش چشم دیدن یکدیگر را ندارند. یک ضرب­المثل قدیمی می­گوید: مهمون از مهمون بدش میاد صاحبخونه از هر دوتاشون. شما فقط دارید ملت نجیب ایران را آگاه می­کنید که زمامداران فاسدی بر آنها حکومت کرده­اند. اما ملت فراموش نمی­کنند که خود شما نیز بیش از ۲۰ سال است که در قدرت هستید. در همین قدرتی که امروز پایه­های آن را فاسد می­شمارید. استاندار و فرماندار بودن شما در چه زمانی بوده است؟ چرا آن روز توبه نکردید و مثل ما خانه­نشین نشدید و دست از شغل دولتی نکشیدید؟ با دزدان کارکردن را افتخار می­دانید؟ فقط یک راه دارد و آن اینکه خود شما نیز از همان دسته و گروه باشید و لاغیر... خداوند شما را فراموش نمی­کند با اینکه شما در این چند روز به راستی فرمان خدا را فراموش کرده­اید. چقدر مزه داشت چهار سال ریاست­جمهوری که برای ادامه­ی آن، دست به هر کاری می­زنید. آبروی مؤمن و مؤمنه در نزد شما هیچ ارزشی ندارد؟ به راستی که مردم ایران نجیب­ترین و مهربان­ترین مردم تاریخ هستند. اما جای شما در حافظه­ی این مردم کجا خواهد بود؟ کمی فکر کنید.. مردم از افشاگری خوشحال نمی­شوند مگر با نیت صد در صد پاک و خدایی.. آیا مطمئن هستید که نیت شما فقط آگاهی مردم است و لاغیر؟ من که مطمئن نیستم. شیفتگان خدمت با تشنگان قدرت یک­جا جمع نمی­شوند. کمی به خود بیایید. عذاب خداوند سخت است. بترسید از عذاب و قهر الهی.. آن روز دیگر استاد دانشگاه بودن و کارشناس ارشد بودن سودی ندارد. هیچ سودی.. حتی اگر برترین کارشناس تاریخ باشید و در همه­ی امور صاحب­نظر باشید، خداوند را که نمی­توانید فریب دهید. او خیرالماکرین است. فراموش نکنید. به سفارشات مولای متقیان نگاه کنید. متاع دنیا هیچ است هیچ..