دکتر «ایرج افشار» ایرانشناس مشهور درگذشت. او به تنهایی یک «ایران» بود. به راستی سرزمین ایران به گوهر نازنینی که داشت میبالید و اکنون خاک این سرزمین به بوی نسیم «ایرج افشار» افتخار میکند. این «خاکی» که جسم خاکی «ایرج» در آن آرام گرفت «عشق» او بود و هم «عاشق» او.
به عنوان کسی که هزار پاره از ایران شناسی این مرد باشرف و شگرف را «تایپ» کردم و قلم او را بسیار دوست دارم درگذشت این انسان باشکوه و استاد بی نظیر را به «ایران» و «ایرانی» تسلیت میگویم. بهشت، سزای او باد و سرای او.
دعوتید به مطالعه ی روایت دوم از بخش خون بیمارستان کودکان در بهار تبریز. [گل]
موفق باشید
به خاطر آور چنین روزی را که در اینجا دست به قلم بردی
بااجازه استاد میخواهم توضیحی راجع به عراق عجم مربوط به نوشته "نامه ای از قائم مقام فراهانی" بدهم اگر دیدی درست است اصلاحش کن لطفا :
در ایام گذشته عراق یا عراق عجم به منطقه ای که اکنون بنام استان مرکزی نامیده میشود گفته میشد که بعدها بنام سلطان آباد و بعد هم بنام اراک تغییر نام پیدا کرد (وجه تسمیه عراق و اراک در نوشته لاتین آن است) و از آنجایی که اجداد قائم مقام از اطراف این استان بنام فراهان بوده اند به نظر می رسد منظور وی از عراق این منطقه یعنی فراهان باشد. متشکرم