یارانهها را قدر ندانستیم تا هدفمند شدند و اکنون باید به نان 500 تومانی سلام کنیم و برای اینکه نان سنگک کوچک خود را به دیگران تعارف نکنیم مخفیانه از گوشهی خیابان و از پشت ماشینها بگذریم تا مبادا دوستانی ببینند و ناگزیر باشیم تعارفی بزنیم و گوشهی نانی به آنها بدهیم!.
یادش بخیر مدرس روحانی درس معارف را که همواره این دو بیت سعدی بر زبان داشت:
مُلک اقلیمی بگیرد پادشاه همچنان دربند اقلیم دگر
نیم نانی گر خورد مرد خدا بهر درویشان دهد نیم دگر
کجا رفتند آن مرامهای خوبی که مردان خدا به ما آموختند و اکنون ایشان در نقاب خاکاند و نمیبینند که نان به زیر عبا میکنیم تا دیگران نبینند و درویشان، آرزو نکنند.
هدفمندی اگر سرتاپا حُسن باشد -آن گونه که فرزین و مرادی و دیگران میگویند- حداقل این عیب را در خود دارد که مرامهای خوب را میخورَد و باید گفت که برای دو دو تا، چهار تا همیشه پاسخ خوبی نیست.
حافظ:
چو با حبیب نشینی و باده پیمایی
به یاد دار محبان باد پیما را
سلام حسین
خوبی؟ منم اکرمُ دوست قدیمیت! اگه خاطرت مونده باشم . دلم خواست حالی ازت بپرسم . برام از حال و اهوالت بگو . خیلی سخت یادم اومد که اسم وبلاگت چی بود . امیدوارم که دکتراتو هم گرفته باشی و واسه خودت حسابی فرهیخته شده باشی.
سلام
با هفته پژوهش و پژوهشگر برتر دانشگاه سمنان به روزم